Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. Czy jest między wami taki człowiek, który, gdy go syn będzie prosił o chleb, da mu kamień? Albo, gdy go będzie prosił o rybę, da mu węża? Jeśli tedy wy, będąc złymi, potraficie dawać dobre dary dzieciom swoim, o ileż więcej Ojciec wasz, który jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą. A więc wszystko, cobyście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; taki bowiem jest zakon i prorocy. – Ew. Mateusza 7:7-12
Pan Jezus naucza, że Bóg jest naszym Ojcem. Ta prawda nie może być ograniczona tylko do nazywania Go w ten sposób. Powinna być wyrażana poprzez nasze postępowanie wobec Niego. Musimy sobie przypomnieć, że żyjemy w Domu Ojca. Jeśli to sobie uświadomimy, to będziemy pamiętali, że to jest Jego świat, On jest gospodarzem, dawcą dobrych rzeczy i chętnie nam będzie ich udzielał. Musimy Go jednak o nie prosić. Tak robią dzieci. Póki żyją z rodzicami pod jednym dachem wyrażają prośby ponieważ respektują autorytet rodzica i ufają, że jest w stanie o nie zadbać. Skoro Bóg jest naszym Ojcem, to musimy traktować Go jako Ojca, zbliżać się do Niego jak do Ojca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz