Do funkcji pastora, starszego w Kościele powołuje Duch Święty, nie zaś Kościół lub Rada Zboru. Rolą Kościoła jest natomiast rozpoznanie powołania w danym kandydacie. Powołanie bowiem nie działa w próżni. Nie polega jedynie na indywidualnym pragnieniu funkcji duszpasterskiej oraz zebraniu odpowiednich certyfikatów i dyplomów uczelni teologicznych.
Kościół powinien powoływać starszych wedle biblijnych standardów, a nie wedle własnych potrzeb na zasadzie: „Potrzebujemy trzech starszych na najbliższą kadencję. Mamy tu dziesięciu kandydatów, ci z największą liczbą głosów wygrywają”. Być może wszyscy oni spełniają biblijne kryteria i wszystkich Bóg powołuje do tej roli. Być może żadnego z nich. Nie decyduje i nie świadczy o tym 57 lub 68 procent zebranych głosów.
Starsi muszą być ludźmi, którzy odpowiadają biblijnym standardom i trzymają się biblijnych standardów. Co istotne, kryteria przywódców Kościoła opisane w 1 Liście do Tymoteusza 3 i Tyt 1 bardzo mocno podkreślają ich charakter i świadectwo życia, nie zaś profesjonalizm.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz